Inleiding

Werknemers hopen dat AI hun zware taken overneemt, terwijl werkgevers hopen dat AI hen overbodig maakt – jij zoekt naar efficiëntie, zij streven naar ontslagen.
Het ergste is niet dat je door AI vervangen wordt, maar dat AI taken voor je uitvoert die je niet wilt doen en je baas denkt dat je overbodig bent.
Frustrerend genoeg doen de meeste ondernemers onderzoek naar de behoeften van werknemers, niet naar die van werkgevers.
Naarmate de AI-technologie gevorderd is, worden de hardnekkige waarheden over meedogenloos management steeds beter verborgen.
Werknemers dromen van samenwerking, werkgevers gokken op vervangingen – voordat AI volledig geëvolueerd is, is het vertrouwen al geschaad.

Wat voor AI willen werknemers werkelijk?

Een studie van de Stanford University onthult de kloof tussen de verwachtingen van werknemers en de capaciteiten van AI en wijst op essentiële gebieden voor verdere ontwikkeling.

Kunstmatige intelligentie brengt ingrijpende veranderingen in de arbeidsmarkt. Tegenwoordig zijn werknemers steeds afhankelijker van AI in hun dagelijkse werkzaamheden, en automatiseringstechnologieën herdefiniëren hele economieën. Bedrijven zoals Amazon en Microsoft hebben ook aangekondigd dat ze ontslagen gaan door de implementatie van AI.

Echter, buiten de gangbare toon van kwartaalrapportages en nieuwsberichten blijven enkele wezenlijke vragen onbeantwoord: wat willen werknemers nu eigenlijk van AI? Sluit de huidige technologie aan bij deze verwachtingen?

Om deze vragen te beantwoorden hebben onderzoekers van de Stanford University ‘Human-Centered AI Institute’ (HAI) en het ‘Digital Economy Lab’ een uitgebreide studie uitgevoerd onder Amerikaanse werknemers en AI-experts. Ze ondervroegen 1500 werknemers om te verduidelijken in welke werkcontexten AI nuttig kan zijn en waar het mogelijk schadelijk kan zijn; daarnaast interviewden ze 52 AI-experts om een dieper inzicht te krijgen in de huidige technologische capaciteiten. Vervolgens voerden de onderzoekers een vergelijkende analyse uit tussen de verwachtingen van werknemers en de mogelijkheden van AI, met als doel echte kansen en taken te identificeren die geautomatiseerd kunnen worden.

De conclusie van deze preprint studie is: werknemers willen AI vooral inzetten voor repetitieve taken, maar willen tegelijkertijd de controle en toezicht over deze AI-tools behouden. Zorgwekkend is echter dat de studie ook aantoont dat er een grote kloof bestaat tussen wat werknemers van AI verwachten en de werkelijke capaciteiten van AI.

Verder tonen de onderzoeksresultaten aan dat de soorten banen met hogere salarissen aan verandering onderhevig zijn: het salaris voor traditionele informatie-analysebanen kan dalen, terwijl de waarde van interpersoonlijke vaardigheden en emotionele intelligentie steeds belangrijker wordt.

“Met de voortdurende evolutie van de arbeidsmarkt is het cruciaal voor organisaties die AI-technologie willen integreren, om te begrijpen en de kloof tussen de verwachtingen van werknemers en de realiteit van AI-capaciteiten te dichten,” zegt Diyi Yang, co-auteur van het onderzoek en assistent-professor Computer Science aan Stanford University en lid van HAI. “Dit rapport biedt een tijdig en gestructureerd referentiepunt om de huidige fase van AI-ontwikkeling te evalueren.”

Wat willen werknemers?

Onderzoekers hebben 1500 werknemers uit 104 verschillende beroepen ondervraagd om te begrijpen waar zij automatisering wensen en waar zij weerstand bieden.

Vertrouwen is de grootste zorg voor werknemers: 45% van de ondervraagden twijfelt aan de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van AI-systemen, 23% maakt zich zorgen over werkloosheid en 16% vreesde een gebrek aan menselijke supervisie. Veel ondervraagden zijn vooral bang dat AI creatieve werkzaamheden overneemt of wordt ingezet voor communicatie met leveranciers en klanten.

In tegenstelling tot deze zorgen verwelkomen ze wel automatisering die hen helpt om tijd vrij te maken voor werk met een hogere waarde (69,4%), de repetitieve taken te verminderen (46,6%) en de kwaliteit van het werk te verbeteren (46,6%). Specifiek verwelkomen ze automatisering van taken zoals het inplannen van klantvergaderingen, het onderhouden van informatiearchieven of het corrigeren van fouten in documenten.

De studie onderzocht ook de voorkeur van werknemers voor de mate van betrokkenheid van AI. De meeste ondervraagden geven de voorkeur aan een samenwerkingsmodel, waarbij 45,2% van hen wil dat AI een gelijke partner is en 35,6% wil dat mensen toezicht houden op cruciale momenten. Onderzoekers wijzen op de duidelijke weerstand van werknemers tegen volledig geautomatiseerde systemen.

Over het algemeen geven werknemers de voorkeur aan een gebalanceerde samenwerking met AI.

“Deze bevindingen tonen aan dat AI beter kan functioneren als een ondersteunende rol in de werkomgeving, waarbij het werknemers bevrijdt van laagwaardige of saaie taken in plaats van hen te vervangen,” zegt Erik Brynjolfsson, auteur van de studie en directeur van het Stanford Digital Economy Lab.

De kloof onthullen

Daarna ging het onderzoeksteam aan de slag met de expertise van AI-experts om werktaken in vier gebieden in te delen:

Groenlichtgebied: taken met een hoge bereidheid tot automatisering door werknemers, waar AI-technologie al sterk is.
Roodlichtgebied: taken waarbij werknemers weinig bereidheid tonen, maar AI-capaciteiten sterk zijn.
Onderzoeksdeelgebied: taken waarvoor werknemers bereid zijn te automatiseren, maar waarbij AI-capaciteiten nog tekortschieten.
Lage prioriteitgebied: taken met zowel een lage bereidheid van werknemers als lage AI-capaciteiten.

Door de praktische AI-toepassingen van bedrijven in deze vier gebieden in kaart te brengen, ontdekte het team een opvallende mismatch: 41% van de taken viel in de “lage prioriteit” en “roodlicht” gebieden, wat betekent dat veel AI-implementaties ofwel ongewild zijn voor werknemers ofwel technologisch moeilijk realiseerbaar zijn. Dit omvat taken zoals het schrijven van creatieve inhoud of het voorbereiden van vergaderagenda’s. Andere taken vallen in het “onderzoeksdeelgebied” – daar is vraag naar van werknemers, maar de technologie is nog niet voldoende ontwikkeld. Deze taken omvatten het bewaken van budgetten en het opstellen van productieplannen.

Door de verwachtingen van werknemers en de capaciteiten zoals beoordeeld door AI-experts in vier takengebieden in kaart te brengen, ontdekten we dat er een mismatch is tussen werknemerswensen en technologische haalbaarheid.

“Deze kaart benadrukt een dringende behoefte: we moeten de onderzoeksinvesteringen in de taken binnen het ‘onderzoeksdeelgebied’ verhogen,” benadrukt Brynjolfsson. “Alleen dan kunnen we toekomstige AI-technologieën beter afstemmen op de huidige kansen die nog niet volledig zijn benut.”

Verandering in de waarde van vaardigheden

Onderzoekers stellen dat, terwijl AI en automatisering de aard van werk opnieuw definiëren, ook de betekenis van werknemersvaardigheden kan evolueren. Om deze transitie te verkennen, analyseren ze gegevens van het Bureau of Labor Statistics en vergelijken ze de waarde van verschillende vaardigheden met de vaardigheden die het moeilijkste te vervangen zijn door AI.

Hierbij ontdekten ze enkele interessante patronen. De analyses tonen aan dat de waarde van huidige hoogbetaalde vaardigheden – zoals data-analyse en procesbewaking – wellicht zal dalen. In tegenstelling tot dat, zullen vaardigheden die verband houden met het prioriteren van werk, organisatieplanning, training en coaching, en effectieve communicatie steeds belangrijker worden.

Door de gemiddelde salarisranglijst van verschillende vaardigheden te vergelijken met hoeveel menselijke input vereist is, zien we een verschuiving in de waarde van menselijke kerncompetenties – van informatieve verwerkingsvaardigheden naar interpersoonlijke vaardigheden.

“Wij verwachten dat de vraag naar vaardigheden gerelateerd aan data-analyse zal afnemen, omdat AI hierin sterke capaciteiten heeft getoond; terwijl vaardigheden die menselijke interactie en coördinatie vereisen, meer gewaardeerd zullen worden,” zegt Diyi Yang. “Deze bevindingen bieden ons vroege inzichten in hoe de integratie van AI de kerncompetenties van de arbeidsmarkt zal hervormen.”

Waarom zijn de voorkeuren van werknemers belangrijk?

“Naarmate de capaciteiten van AI-systemen toenemen, zijn de beslissingen die bedrijven nemen bij de implementatie van deze systemen vaak gebaseerd op technische haalbaarheid – echter, werknemers zijn de grootste beïnvloedbare groep door deze veranderingen en de economische partijen die er echt van afhankelijk zijn,” zegt projectleider Yijia Shao, een PhD-student Computer Science aan Stanford University. Door het perspectief van werknemers in overweging te nemen, is het niet alleen cruciaal voor een ethisch gebruik van technologie, maar ook voor het creëren van systemen die in de praktijk vertrouwd, geaccepteerd en werkelijk effectief zijn. Dit helpt ook om onbenutte kansen bloot te leggen en stimuleert meer ‘mensgerichte’ innovaties, wat de ontwikkeling van technologie zelf bevorderd.

Hoewel deze studie de eerste grootschalige evaluatie van werknemersvoorkeuren en technische capaciteiten is, erkennen de onderzoekers ook dat dit werk continue updates behoeft om de razendsnelle vooruitgang van AI bij te houden. Voor bedrijven die AI succesvol willen toepassen en werknemers die efficiënt met AI willen samenwerken, zal het bijblijven met de tijd de sleutel tot succes zijn.